چکیده در سال های اخیر دو تحول مثبت و موثر در خصوص حمایت از حقوق معلولان در نظام حقوقی ایران صورت گرفت. درسال 1383 قانون جامع حمایت از حقوق معلولان در راستای حقوق شهروندی تصویب گردید و در سال 1388 ایران از طریق الحاق، به کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت پیوست. مقاله پیش رو به بررسی و ارزیابی حقوق معلولان در پرتو حقوق شهروندی می پردازد. در نهایت، این نتیجه حاصل می گردد که معلولان یا به تعبیر شایسته تر توانخواهان، بزرگترین اقلیت جهان نام گرفته اند که حدود 10 درصد ازجمعیت این کره ی خاکی را تشکیل می دهند. در بررسی روند اجرای قانون جامع حمایت از حقوق معلولان در ایران همواره این پرسش مطرح است که کدام نهاد نظارتی میتواند مسئولیت نظارت بر حسن اجرای قانون را عهدهدار شود؟ «در قانون مذکور وظیفه نظارت بر این امر بر عهده سازمان بهزیستی گذاشته شده، درحالی که این سازمان، خود زیرمجموعه یک وزارتخانه است و از جایگاه حقوقی لازم برای پیگیری چنین امری برخوردار نیست». لازم به ذکر است که حقوق شهروندی یک معلول از اهمیت و ارزش ویژه ای برخوردار است وجود چنین نهادی موجب هماهنگی دستگاههای اجرایی و پاسخگویی آنها به شخص رئیس جمهور میشود. شورای عالی معلولان در بالاترین جایگاه حقوقی میتواند ضمن قرار دادن بودجه کافی در اختیار دستگاههای اجرایی، بر عملکرد آنان درخصوص مسائل معلولان نظارت کند.
کلیدواژگان: حقوق ، حقوق معلولان ، حقوق شهروندی، ناتوانی