سیاست جنایی ایران در قبال اراذل و اوباش تضییع کننده حقوق شهروندی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه حقوق، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران،

2 کارشناس پژوهش دفتر تحقیقات کاربردی نیروی انتظامی ج.ا.

3 دانشجوی دکترای جزا گروه حقوق، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران.

چکیده

سیاست ها و برنامه های پیش گیری از جرم در فضاهای عمومی شهری به منظور جلوگیری از وقوع جرم یا کاهش میزان جرم در جهت ارتقای امنیت عمومی اجتماعی شهروندان به اجرا گذاشته می شوند. در فرایند پیش گیری از جرم ممکن است متغیرها یا پدیده هایی بروز کند که ناخواسته و ناهماهنگ و در مواردی در تضاد با اهداف مورد انتظار سیاست یا برنامه باشد با توجه به این امر، صاحب نظران حوزة پیش گیری در تعریف برنامه یا سیاست پیش گیری بر پیامدها و دست آوردهای آن تأکید دارند نه بر اهداف آن.روش جمع آوری و تحلیل داده ها در این مقاله کیفی و مبتنی بر نظریة زمینه ای و انجام مصاحبه های عمیق با کارشناسان اجتماعی و مردم در فضاهای عمومی شهری است.بر اساس یافته های این مقاله مهم ترین مسئلة برنامه های انتظامی و پلیسی در مبارزه با پدیدة اراذل و اوباش و پیش گیری از آن ضربتی و موقتی بودن طرح های پلیسی است و مهم ترین پیامدهای آن نیز هویت یابی، سازمان یافتگی و ایجاد زمینه برای شکل گیری جرائم در سطح گسترده تر و آسیب رسان تر است. بعد از بررسی های به عمل امده مشخص شد در هیچ یک از قوانین ایران اراذل و اوباش بودن جرم انگاری نشده از این رو این اصطلاح یک اصطلاح پلیسی است. همچنین در جرم شناسی نیز اراذل و اوباش بودن مفهوم محصلی ندارد. در این طرح هیچ گونه تعریف و ملاک جرم شناسانه ای برای شناخت اراذل و اوباش و تعریف ان ارایه نشده است

کلیدواژه‌ها