دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه آزاد شیراز
چکیده
نظم عمومی از اصطلاحات رایج نظام های حقوقی غرب بوده و هدف آن از یک سو سامان بخشی به زندگی اجتماعی از طریق صیانت از حقوق و آزادی های شهروندان و از سوی دیگر حفظ اقتدار دولت ها به منظور تحدید عمل حقوق و آزادی های شهروندان بوده است. از این روی، در تعارض آزادی ها و اقتدار دولت ها، تبیین تئوری نظم عمومی و شناسائی چالش های احتمالی نظم عمومی، امری ضروری است. حال پرسش اصلی این است که آیا نظم عمومی داخلی در حقوق ایران متضمن حقوق و آزادی های شهروندی و یک تئوری منسجم حقوقی است؟. این تحقیق به روش توصیفی–تحلیلی بر این فرضیه استوار است که نظم عمومی داخلی در ایران، مفهومی سطحی و سیال بوده و دارای معانی، مبانی، منابع، عناصر و موارد گنگ و متغیر است. در نتیجه، نظم عمومی، حقوق و آزادی های شهروندی را با ابهام مفهومی پردامنه ای مواجه می سازد. لذا یافته تحقیق، حذف واژه نظم عمومی از لسان حقوقی است.
)